Reisverslag met veel foto's van de reis door Costa Rica die we in de zomer van 2007 maakten met Sawadee Familieavontuur.

Deel 1: San José en hacienda Moravia.

 
   

 

 

 

 

 

Als je na een lange reis (9 uur vliegen, lang wachten bij de strenge controles in Amerika en dan nog 3 uur vliegen) 's avonds neerdaalt in San José ziet de stad er uit als een soort neergevallen sterrenhemel: overal lichtjes verspreid over de donkere berghellingen.
We blijven één dag in San José. Lang genoeg.

 

 

 

 

 

foto's links, rechts en onder:
het Nationaal Museum
met de vlindertuin.

Er waren veel soorten vlinders maar de grote blauwe Morpho's vielen het meest op.

Foto's boven en links gemaakt door Roos.

Tenslotte nog een paar foto's van San José zelf:
de Mercado Central (overdekte markt - foto rechts) en een groente en fruitkarretje op straat.

  
   

 

 

Een dag later, onderweg naar Moravia stoppen we bij de kathedraal van Cartago (foto links).
Het is er erg druk want over een paar dagen (2 augustus) is de 'Día de Nuestra Señora de la Virgen de los Ángeles', de bedevaart die eraan herinnert dat op 2 augustus 1635 Juana Pereira, een Indiaans meisje, op een rots een beeldje van de maagd Maria met een donkere huid ('La Negrita') vond. Tweemaal werd het beeldje elders opgeborgen en tweemaal keerde het terug naar de rots.
Vervolgens is de kathedraal (Basilica de Nuestra Señora de los Ängeles) gebouwd (en na een aarbeving in 1926 herbouwd) bij de rots.
De rots en de bron erbij zijn nu het eindpunt voor de bedevaartgangers die op 2 augustus soms kruipend vanuit San José komen.

 

 
Foto links één van de vele schoolklassen bij de kathedraal.
Foto rechts (vergroting van linksboven): dit moet het 20 cm hoge beeldje zijn van la Negrita ofwel de zwarte Madonna. Het staat in een 'vergulde schrijn bezet met edelstenen' (volgens het boekje - we hebben het niet van dichtbij kunnen checken).

 

 

 

 Onderweg naar hacienda Moravia.
Foto links: grote truck in een kleine bocht.
Foto's onder: al snel verlaten we de verharde weg en gaan we de bergen in, in de richting van de Chirripó, de hoogste berg van Costa Rica.
De hangbrug op de foto hieronder steken wij te voet over, daarna volgt onze bus.

 

In het begin van de middag komen we aan op hacienda Moravia (foto links).
Na de lunch is er nog tijd genoeg voor een wandeling of een ritje per paard. Het grootste deel van de groep kiest voor een wandeling met Herman (van Duitse afkomst maar alleen spaanstalig).

Die wandeling pakt nog aardig zwaar uit. Eerst hoppen van graspol naar graspol door het drassige weiland (regentijd), dan over een bijna voortdurend stijgend smal bospaadje door het oerwoud.
Foto's onder:
een indianenhuisje van buiten en van binnen (de -open-keuken).
 

Foto rechts en onder: varkentje, hakbijl en hond van de indianen (foto's Eva) 

We volgen Herman steeds verder het bos in (foto
links Roos).
Opeens staan we voor een bosmeertje:

We zien nog veel meer moois. Tegen de tijd dat we teruggaan begint het donker te worden.

 

De volgende ochtend staat paardrijden op het programma. Bijna iedereen gaat mee. In de drukte struikelt en valt het paard waar Eva op zit Het loopt goed af, Eva heeft alleen wat schaafwonden, maar iedereen is erg geschrokken. Een deel van de groep (waaronder Eva en ik) laat het paardrijden voor wat het is en duikt het zwembad in.
Nico en Roos gaan wel mee paardrijden. Nico en ik hadden de avond voor vertrek nog geoefend in de manege.

Foto's boven en links: nog een paar bewoners van de hacienda.

 

De volgende ochtend vertrekken we uit Moravia om te gaan raften (en daarna door te reizen naar Puerto Viejo de Talamanca). De groep splitst zich. Het stoerste deel (Nico, Roos de groepsleidster en nog 3 anderen) die gaan raften op de Pacuare. Dit schijnt na de Zambezi (die Nico ook al eens beraft heeft) de mooiste raftrivier ter wereld zijn. Maar omdat je er pas op mag vanaf een jaar of 11 gaat de rest van de groep (met 4 kinderen van 9) raften op de 'rustige' Pejibaye.
Die rustige rivier was nog behoorlijk wild, we tolden vaak maar wat in het rond en bleven soms vastzitten op een rots. Bovendien begon het ook nog te regenen en te onweren. Wij moesten op een gegeven moment het water uit omdat het regenwater van de vorige nacht er aan zou komen en kregen de lunch pas na afloop.

De groep van Nico en Roos kon na afloop een CD met foto's van hun tocht kopen. Voor het idee een paar van de foto's hierbij. (Fotograaf dus onbekend)
Nico zit rechtsvoor (voor de kijker) en Roos linksachter te genieten.

 

 

 

P.S. Nog even over onze voorbereidingen van deze reis:
Na afloop van de reis vulde Roos, op het evaluatieformulier, bij de vraag "Hoe heb je je op de reis voorbereid?" als antwoord in: "..en ik heb me er al 2 jaar op verheugd".

 

 

Kaart Costa Rica -Puerto Viejo - Tortuguero - Arenal - Rincon de la Vieja - Monteverde
el Sur - Manuel Antonio - kikkers - Outoftheblue Webdesign©