19 - 24 Oktober 1987

Yangshuo - dorp aan de rivier de Li

In Guilin, van oudsher bekend vanwege de betoverende kalksteenformaties langs de rivier de Li, stappen we na anderhalve dag treinen, op de bus naar het 80 kilometer zuidelijker gelegen dorpje Yangshuo. De "koffertoeristen" gaan naar Guilin waar zich de echte hotels bevinden, de "rugzaktoeristen" naar Yangshuo. De koffertoeristen komen trouwens ook wel in Yangshuo: De toeristenboten uit Guilin die dagelijks de rivier de Li afzakken, leggen om een uur of drie aan in Yangshuo. De zwerm toeristen loopt langs de hoofdstraat, die ondertussen is volgezet met souvenirstalletjes en andere handel, naar hun tourbussen die ze terugbrengen naar Guilin. Een uurtje later is de hoofdstraat weer rustig en lijkt Yangshuo weer gewoon een kalm Chinees dorpje. Lijkt, want Yangshuo is als wij er arriveren al enkele jaren de plek in China voor rugzaktoeristen.

We merken het meteen bij aankomst op het modderige long-distance busstation. Overal schieten mensen op ons af die ons mee willen nemen naar hun hotel. Wij kiezen voor het "Holiday Inn". Het " Holiday Inn" in Yangshuo is mijn eerste kennismaking met low-budget accommodatie, in dit soort hotels zal ik tijdens de rest van de reis en ook op andere reizen meestal slapen, maar eerst is het wel even een schok. We krijgen aan een half-open galerij een kaal betonnen hokje van ± 3 bij 3 meter toegewezen. Er is een klein raampje naar de galerij waar een doekje voor hangt, twee bedden met matrassen en wat dekens en een tafel ertussen en een kaal peertje aan het plafond. Maar tamelijk schoon en droog en voor ƒ5 per nacht (voor ons samen!). De douches en toiletten zijn gemeenschappelijk en er komt alleen koud water uit de douche (bij vertrek merken we pas dat er op een andere verdieping nog een warme douche was) maar het uitzicht uit het (open, glasloze) doucheraampje is fantastisch: je kijkt regelrecht uit op één van die mooie grillige kalksteenheuvels waar het gebied zo bekend om is. Het is echt genieten onder de koude douche in Yangshuo.

Op de markt van Yangshuo was het sinasappeltijd, dat kwam goed uit met al die regen en kou.(Ga met de muis over de foto rechts voor uitleg over de weegstok die de vrouw op de foto hiernaast gebruikt. Klik om alleen de uitleg te zien, klik nog een keer om de foto weer te zien.)

Yangshuo is trouwens sowieso een erg prettige plek om te vertoeven. De sfeer is ontspannen, het tempo traag. Er zijn een aantal restaurantjes met vooruitziende blik die de Chinese keuken en de sfeer wat hebben aangepast aan de wensen van mensen zoals wij. De menu's zijn in het Engels, er wordt soms westerse muziek gedraaid, koffie en bier geschonken. Zeven jaar later (1994) was ik weer in Yangshuo, het was nog steeds een prettig dorp maar wel een beetje doorgedraaid, alles draaide om het toerisme. De straten waren opeens vol met hotels, restaurantjes, fietsverhuurbedrijven, bootexcursies, aalscholverdemonstraties (de vissers vissen 's avonds vanaf bamboe vlotten met behulp van speciaal afgerichte aalscholvers) en alles wat een toerist maar kan interesseren. De mooie kalksteenheuvels waren gelukkig gebleven, maar we werden niet meer aangestaard (als westerling) door een boer van buitenaf die inkopen kwam doen op de markt.
In 1987 was het toerisme net begonnen en het enige wat een schaduw wierp op ons verblijf in Yangshuo was de regen die maar bleef vallen. (Klik op Een regendag in Yangshuo voor de Virtual Yangshuo Experience! - werkt momenteel niet door verouderd javascript) Goede foto's van de kalksteen rotsen hebben we niet kunnen maken, de toppen bleven in vochtige nevelen gehuld. De buitentemperatuur was ook niet bijzonder hoog zodoende waren we na een paar dagen allebei snotverkouden van al die regen en de koude douches in het hotel. Pas bij ons vertrek, met de bus richting Wuzhou vanwaar een boot ons naar Kanton (Guangzhou) zou brengen, brak de zon door de wolken heen.

Uitzicht op Yangshuo vanaf heuveltop, midden onder op de foto is het busstation, aan de andere kant van de doorgaande weg lag ons hotel ergens.