We gaan met de metro naar de Tuillerieën, daar lopen we door heen (het
is nogal regenachtig en troosteloos) naar het Musée d'Orsay. Zeven
jaar geleden waren we hier ook al eens geweest. Toen zei Eva bij 'Le Dejeuner
sur l'Herbe "O, hier is wat ergs gebeurd:.. het mandje is omgevallen!"
Nu komt Eva vooral voor Monet (heeft ze over gelezen op school). Roos houdt
niet zo van impressionisme en andere eind 19e eeuwse kunst maar Art Nouveau
vindt ze wel mooi. Daar is nu een tentoonstelling over in het Musée
d'Orsay.
In
het Musée de Cluny. Eva en ik (hoofdpijn) zitten bij de beroemde
wandtapijten waar de "Dame met de eenhoorn" bij hoort. De serie
gaat eigenlijk over zintuigen. Eva tekent het na in een schetsboek dat we
net in het Quartier Latin hebben gekocht (Eva was erg geïnspireerd
door de kunst in het Musée d'Orsay maar daar konden we geen schetsboek
kopen, zodoende)
Roos (die de foto's hier maakte) en Nico gingen elk op eigen gelegenheid
rondkijken.
Boven
een paar van de schilderijen in het Musée d'Orsay. Wie het heeft geschilderd
weet ik niet zeker meer, dus dat moet nog even worden opgezocht ( ;)->Nico
& ik hebben meegedaan met de selectie van 2 voor 12: Véél
te moeilijk! Allemaal film en politiek! We komen niet op televisie dus. Gelukkig.)
Wat betreft het Orsay: foto links nog een zaal (balzaal?) uit het oorspronkelijke
station. Onder het beroemde danseresje van Degas. Daaronder weer voorwerpen
enz. uit de Art Nouveau tentoonstelling.
Foto's links en boven: uit de Art Nouveau tentoonstelling, het lijkt
een spiegel maar is het niet.
Onder nog wat beelden in de centrale hal: Le Jeunesse d'Aristote (de jonge
Aristoteles) van Charles Degeorge en van Emmanuel Frémiet (ook van
de olifant voor het museum): Pan et oursons (Pan en de beertjes)
Een eindje terug op de Rue du Rivoli kochten we het superkitsche klokje
links (± ware grootte) dat nu thuis in de boekenkast staat en een
pet voor Roos.
Nog steeds een beetje misselijk gaan we de metro in, naar het Quartier
Latin. Daar lopen we naar het Musée de Cluny, waar wandtapijten
en andere voorwerpen uit de middeleeuwen te zien zijn.
Na het bezoek aan het Musée d'Orsay staken we weer over via druilerige
Tuileries naar de arcades van de Rue de Rivoli.
Daar dronken we de legendarische chocolademelk bij het chique Angelina.
De chocolademelk was eigenlijk gewoon gesmolten chocolade, in een kannetje
zodat je elk 2 koppen had. Daarbij hadden we een "Mont Blanc":
een gebakje van kastanjepuree gevuld met slagroom. Wel lekker, wel ontzettend
machtig. Eva had een "tartellette Eva", ook heel lekker.
Tenslotte
gingen we eten bij het Grizzli café, vlakbij het Centre Pompidou.
De misselijkheid van de chocolademelk was eindelijk over, Roos wou wel een
toetje (foto's rechts) Later is ze toch weer misselijk.
Daarna kochten we nog taart voor thuis bij de bakker er tegenover en dan
weer terug naar het hotel. Dat was het dan, het eind van de laatste dag.
Helemaal
afgelopen was het trouwens nog niet. De volgende dag gingen we op de terugweg
vlak voor Lille naar een Centre Commercial, naar zo'n super supermarché
waar echt alles is.
Daar hebben we behalve lekkere broodjes voor onderweg nog even ingeslagen
voor thuis zoals kaas, kastanjes en douchespul van le Petit Marseillais
(Eva's favoriet sinds ze het eens onbeheerd tegenkwam in een franse campingdouche)
Leuk!!!
Het
is vies weer, we zijn allemaal moe en hebben wel genoeg gezien. Maar het is
eigenlijk nog te vroeg om te gaan eten.
Om de tijd te doden gaan we in het Centre Pompidou (we hebben toch een museumkaart)
een bankje zoeken. We komen terecht bij Karel Appel, "Vragende kinderen"
oid.
Eva tekent nog wat, Roos leest nog wat, Nico slentert nog wat rond en ik maak
nog een foto.
en