Het huisje in Bourgondië
Dit natuurstenen huisje stond midden in de Morvan, bij Moux-en-Morvan. Het is van Nederlandse mensen die in de boerderij erbij wonen.
Op de foto lijkt het niet zo groot maar dat viel mee: je komt binnen aan de voorkant in het lage gedeelte, de keuken. (foto's linksboven) en kunt de trap op naar het hoge gedeelte, de woonkamer en de badkamer. Boven, vanuit de woonkamer is de deur naar de achterkant, het terras (foto's rechtsboven en rechts).

Het uitzicht (foto boven zonsondergang vanaf het terras) is niet heel bijzonder in vergelijking met de eerdere huisjes. Het ligt wel mooi landelijk, tussen weilanden, wijngaarden en bossen. In de buurt is het Lac du Settons (foto onder). Een heel oud stuwmeer waar je kunt watersporten. Wij zijn er eigenlijk alleen langsgereden.
Onze focus lag wat verder, naar plekken erom heen, zoals de abdij van Fontenay, het Hôtel Dieu in Beaune, Dijon, Vézèlay en de archeologische opgravingen van Bibracte (in het zuiden, op de Mont Beuvray) en Alésia (in het noorden, bij Fontenay wat even voorbij Montbard in de buurt ligt). Autun en Saulieu, de dichtstbijzijnde stadjes hebben we niet bezocht (Saulieu alleen voor de supermarkt) niet omdat ze niet de moeite waard zouden zijn maar het is er gewoon niet van gekomen.

De combikaartjes van Bibracte, boven op de Mont Beuvray ten westen van Autun, zijn hun geld meer dan waard: je krijgt een originele Gallische maaltijd, een bezoek aan het museum plus een Nederlandstalige archeologische rondleiding door de opgravingen.
Bibracte was een Romeins-Gallische nederzetting. Julius Caesar wilde er een Romeinse provinciehoofdstad van maken maar onder Augustus werd gekozen voor Autun (waar nog een Romeins theater is, maar daar zijn we dus niet geweest, alleen doorheen gereden op weg naar Bibracte).
Het eten (linzen met komijn, kool, kip met paddestoelen) is erg lekker en leuk om te doen, o.a. drinken uit kruikjes (Gallisch bier of water) en als bestek houten lepels en (voor de kip) een vervaarlijk mes.
De rondleiding is ook een aanrader, voor kinderen, maar zeker ook voor volwassenen, zelfs al ben je (nog) niet zo geïnteresseerd in Romeinen en Galliërs of archeologie. Je krijgt een goede indruk van wat zich hier destijds heeft afgespeeld, van het dagelijks leven in die tijd en bovendien hoe archeologen tegenwoordig te werk gaan.

Beaune is bekend vanwege de wijn en het middeleeuwse ziekenhuis, het Hôtel Dieu. De kleurige daken van de binnenhof (foto rechts) zijn te zien op veel reisgidsen over Bourgondië.
De stad is zelf trouwens ook een prettige stad om wat in rond te wandelen.

Laatste Oordeel van Rogier van der Weyden

Het pronkstuk in het Hotel Dieu is het "Laatste Oordeel", het 15e eeuwse altaarstuk van Rogier van der Weyden. Vroeger hing het in de kapel achterin de grote ziekenzaal.
Onder het stuk in gesloten toestand, in het midden heiligen, St Sebastiaan en St Antonius Abt, pestheiligen, het altaarstuk werd geschilderd in de tijd van een pestepidemie. Erboven een Annunciatie en aan weerszijden de opdrachtgevers van het schilderij en de stichters van het Hotel Dieu: kanselier Nicolas Rolin en zijn vrouw Guigone de Salins.
Tijdens kerkelijke feestdagen werden vroeger de luiken geopend en was de binnenkant zichtbaar.

Klik op het plaatje (en wacht even) en het altaarstuk gaat open. Klik er weer op om het altaarstuk open te blijven zien en een derde keer om het weer dicht te zien (en dan opnieuw om de animatie van het opengaan van het altaarstuk te herhalen...)

De binnenkant toont de aartsengel Michael die de zielen weegt en beoordeelt wie er naar de hemel (links) en wie naar de hel (rechts) gaan.
Aan weerszijden van Michael doen Maria en de apostelen en daarachter heiligen voorspraak. (Als het plaatje hierboven nog twee knielende mensen met 2 beelden ertussen toont is het nog dicht - klik erop om het altaarstuk open te laten gaan en Michael te zien.)

Dan gaan we nog even in het centrum van Beaune lunchen op de Place du Carnot en wat rondlopen, er zijn verschillende leuke pleintjes. In de kerk, de Notre Dame van Beaune, is ook een Zwarte Madonna (net als in Rocamadour, zie Dordogne). Achter glas.

Verder naar het vervolg van de week Bourgondië: de abdij van Fontenay, Alésia, Dijon met de Mozesput van Claus Sluter en het Musée des Beaux Arts, de basiliek van Vézelay, het kasteel van Bazoches.
Of terug naar het overzicht van het reisverslag, of naar onze week in de Dordogne of week 1, de foto's van het Loiredal.