7 - 16 november 1987

Hong Kong
een wereldstad!

Op 7 november voeren we 's ochtends vroeg de Britse Kroonkolonie Hong Kong binnen. Na China (het China van 1987) kwam Hong Kong als een complete verrassing: wolkenkrabbers met veel spiegelglas , grote moderne winkelcomplexen, trams, auto's, aktentassen, neon-reclames , een drukke levendige sfeer. Nu Hong Kong deel uitmaakt van China (dat zelf inmiddels ook erg is gemoderniseerd) zal het contrast niet meer zo groot zijn, maar toen was het een hele bijzondere ervaring om vanuit het Chinese provinciestadje Xiamen aan te komen in de kosmopolitische wereldstad Hong Kong.

De (voormalige) kroonkolonie Hong Kong bestaat uit een aantal eilanden en een stukje vasteland. Het grootste eiland is Hong Kong Island, met Central District, het zakencentrum, als meest indrukwekkende gedeelte. Ertegenover bevindt zich op het vasteland de wijk Kowloon, het winkelcentrum, vol winkels, (van moderne air-conditioned shopping-malls tot talloze kleine straathandeltjes) en uithangborden en een onmiskenbaar Aziatische sfeer. (zie kaart rechts) Tussen deze twee gedeeltes van Hong Kong, die samen min of meer het centrum vormen, varen de hele dag de "starferries", groen-witte veerboten, heen en weer (zie foto boven). Ze zijn dé manier om van het ene deel in het andere te komen.

We vinden een "hotel" in Kowloon aan Nathan Road, in Chungking Mansions. Chungking Mansions is een begrip op zich: een groot rommelig complex, vele verdiepingen hoog, van allemaal kleine winkeltjes, restaurantjes en andere handeltjes van allerlei nationaliteiten (ook veel Indiaas bijvoorbeeld). Het lijkt op een soort overdekte markt. Er bevinden zich ook "hotels" (beetje een groot woord) in Chungking Mansions. Ons hotel heeft een aantal piepkleine kamertjes over verschillende verdiepingen verspreid. De badkamer met kakkerlakken (mijn eerste, hoewel ze er al eerder geweest moeten zijn) delen we met de andere kamers op onze verdieping (dwz het stuk ervan dat bij ons hotel hoort). In ons kamertje wordt de meeste ruimte ingenomen door een tweepersoons-stapel bed dat precies in de breedte past. Er kan dan nog een kleine kast bij, een stoel en een televisie maar dan is de kamer ook echt vol. We moeten bijvoorbeeld niet allebei tegelijk willen staan. We vallen 's nachts in slaap bij het geklik van Mah-Jong stenen van ergens aan de andere kant van de luchtschacht waar ons "raam" op uit kijkt. Eten kan je in het hotel, zoals in de meeste low-budget hotels in Azië, niet krijgen, maar dat is geen probleem, overal is eten te koop, de hele dag door. In Hong Kong is de keus bovendien enorm groot: van Sumatraanse rijsttafels tot Kentucky Fried Chicken en van pizza's tot (mijn favoriet) Indiase tandoori gerechten. (zie het één regel dagboek als je precies wilt weten wat we hebben gegeten.)

Hong Kong was ons eerste poste-restante adres. (Dit was dus 1987, computers bestonden al wel maar wereldwijd e-mailen was er nog niet bij) We hielden contact met thuis door brieven en kaarten te sturen en als poste-restante te krijgen via van tevoren opgegeven postkantoren. Hong Kong was de enige grote stad waarvan we bij vertrek zeker wisten dat we hem zouden aandoen dus dat werd het eerste poste-restante adres. En meteen na aankomst, nadat we ons in het hotel hadden gesetteld, gingen we op weg, met de starferry (fantastisch !!!) naar Hong Kong Island waar het GPO, het General Post Office (Hoofd Post Kantoor) vlakbij de aankomstpier van de startferry ligt. Voor allebei lag een stapel brieven klaar. (Zie ook de ansichtkaart die ik uit Hong Kong naar huis stuurde)

In Hong Kong lieten we de eerste rolletjes met foto's ontwikkelen en afdrukken. (van Moskou en de Trans-Mongolië Expres) We hebben ook flink inkopen gedaan in het shopping-paradijs Hong Kong, souvenirs zowel als belastingvrije grote boodschappen. Zo had mijn vriend al in Nederland een bepaalde fotocamera op het oog die hij in Hong Kong veel goedkoper heeft gekocht.(Klik op hoe het geld er uit ziet als je Hong Kong dollars wilt zien rollen!)Van de souvenirs die we voor onszelf en onze dierbaren hadden gekocht, plus de spullen die we niet meer nodig hadden maar ook niet weg wilden gooien, maakten we elk een pakje (het was nog even een probleem om ieder een behoorlijke doos te vinden) dat we naar huis stuurden waar het anderhalve maand later aankwam. (Wat er precies in zat? Klik!).

Hong Kong was ook de plek waar we de volgende etappes van onze reis hebben uitgestippeld: we willen vliegen naar Singapore en gaan dan via de oostkust van Maleisië naar Thailand. De vliegtickets naar Singapore en de nodige visa regelen we in Hong Kong.

En dan is er ook nog tijd voor de bezienswaardigheid nr. 1: De bestijging van Victoria Peak (de hoogste top van Hong Kong Island) met de kabel-tram en het bewonderen van het uitzicht aldaar. Klik op Hong Kong - View from Victoria Peak voor een vergroting in kleur of zwart-wit.

Er is trouwens nog veel meer te beleven op Hong Kong: de boten van Aberdeen en Stanley aan de zuidzijde van Hong Kong Island, de Happy Valley Racecourse, de Chinese Man Mo Temple in Western District. Maar daar komen we deze keer niet meer aan toe (ik kom 7 jaar later nog eens terug, hoera, maar dat weet ik dan natuurlijk nog niet.) We hebben de vliegtickets en gaan verder naar Singapore en Maleisië. Het laatste avontuur is het opstijgen van het vliegtuig, rakelings over de flats , van het vliegveld Kai Tak met zijn in zee gebouwde landingsbaan. (Voor wie dat eng vindt: Kai Tak wordt sinds 1998 niet meer gebruikt, er is nu een veiligere internationale luchthaven op Lantau.)

Maar voor we verder gaan nog even dit: bij het vallen van de schemering gaan op Hong Kong Island gaan de lichtjes aan. We zagen het vanaf de kade van Kowloon .....(voor een schermvullende vergroting - bijvoorbeeld te gebruiken als windows achtergrond: Hong Kong by night)

Hong Kong by night