
Florence hebben we vanuit beide appartementen een keer bezocht, beide keren
waren we er binnen een uur.
We parkeerden net ten zuiden van de rivier, vlakbij de Santo Spirito. De
eerste keer waren we erg vroeg en konden we gewoon in een straatje parkeren.
De tweede keer parkeerden we in een kleine parkeergarage. Eigenlijk lieten
we de auto parkeren, je geeft je seutel af en de beheerder propt zoveel
mogelijk auto's in de parkeerkelder. Toen we terugkwamen om de auto te halen
leek het wel op zo'n schuifpuzzel.
Bij onze eerste bezoek deden we Florence zelf: het Piazza della Signoria,
de Duomo, de markt van Lorenzo, de Uffizi galerieën.
De tweede keer bezochten we alleen het Palazzo Pitti, het 15e eeuwse paleis
van de Medici's met de tuinen van Boboli en de Galleria Palatina.





De Piazza della Signoria in Florence.
In het midden van de foto links (en van het plein) de Neptunusfontein. Van
hier vertrekken paardenkoetsjes door de stad, maar dat hebben we niet gedaan.
Wij gingen kaartjes halen voor het Uffizi (rechstaf op de foto hierboven)
waar we een paar uur later in konden.
De
foto daarboven (uitzicht op het Piazza della Signoria) en die uiterst links
(schaduw van de David van Michelangelo) heb ik gemaakt op mijn vorige Florence
reis (1992). De David staat op de foto hier direct boven staat links van
de deur.
Het beeld rechts (1583, Giambologna) stelt de Sabijnse maagdenroof voor.
Het staat in de 'loggia' rechts op de bovenste foto (niet op de foto te
zien).

Foto links: één van de panelen in de deuren van het baptiserium tegenover de Duomo. Er zijn 10 van deze panelen met bijbelse voorstellingen, gemaakt in 1424/1452 door Lorenzo Ghiberti. Hij mocht de panelen maken omdat hij het beste proef-paneel had ingestuurd bij een wedstrijd uitgeschreven door de gemeente.
De duomo van binnen, de (zeker voor 1436) gigantische koepel is ontworpen door Brunelleschi. De beschildering, 'Het laatste oordeel' is van Vaseli. Links wat details.






























Gelukkig
maar want de foto's van de beeldhouwer (links) en van het fantastische schilderij
waarop de godin Venus haar zoontje Amor ontluist (!) had ik toen al gemaakt.








