Oostenrijk
de Hochkönig, Salzburg en meer hoogtepunten
De laatste week van de zomervakantie van 2010 brachten we door hoog op
een berg in Oostenrijk, bij Salzburg. De berg was de Hochkönig, het
dorp Mühlbach am Hochkönig, maar het appartement lag boven het
dorp, niet ver voor het Arthurhaus, het hoogste punt waar de weg naar toe
gaat. De kinderen vonden dit de leukste week van de vakantie. ("Toch
gek dat een week regen in Oostenrijk veel leuker is dan twee weken zon in
Italië")
Op deze pagina over ons appartement. Sonneck, en de directe omgeving: de
Hochkönig. Ondanks het weer (regenachtig dus en koud) hebben we er
een leuke tijd gehad. We hebben vooral gewandeld en ge-geocachet.
Alle foto's en informatie over Salzburg, het slot Hellbrun en de Zoo staat
op de pagina reisverslag en foto's Salzburg.
Ons appartement, Sonneck in Mühlbach am Hochkönig
lag op 1350 m hoogte. Een paar kilometer boven Mühlbach en ruim een
kilometer onder het Arthurhaus.
Op de foto links het huis (chalet) vanaf een berghelling ertegenover. Ons
appartement was de linkerhelft van de bovenste verdieping.
Rechts Eva op het balkon (we hadden er twee). Het was liefdevol ingericht
met veel engeltjes en bloemen en waxinelichtjes en andere kitsch. De kinderen
vonden het echt prachtig.
Het allermooiste was het uitzicht. Hieronder eerst een mooie serie foto's
van de zonsondergang achter de Hochkönig. Alle foto's zijn vanaf ons
balkon genomen!
Zonsondergang
achter de Höchkönig.
Foto's vanaf ons balkon.
Wandelen en geocachen bij de Hochkönig
We
hebben twee keer een flinke wandeling gemaakt, de eerste keer vanuit het Arturhaus,
een berghut, de tweede keer vanuit het appartement.
De eerste keer hadden we een geocache apparaat mee, geleend van het VVV-kantoor
in Mühlbach. Ze gaven er ook wat beschrijvingen bij van routes......
Het
geocachen viel nog niet mee.
We waren op zoek naar een cache bij de MitterfeldAlm, een paar kilometer ten
oosten van het Athurhaus.
Door het misverstand raakten we van het goede pad af, we klauterden in de regen
steil omhoog de berghelling op. De eerste cache hebben we uiteindelijk niet
eens gevonden.
We hadden ons ook nauwelijks voorbereid en wisten bijvoorbeeld niet dat er op
internet ook een foto was van de precieze plek waar de schat lag en dat de coördinaten
best een paar meter kunnen afwijken.
Wat
we wel zagen waren '
murmeltiere',
een soort grote cavia's. Eva had 's ochtends bij het VVV-kantoor al van dichtbij
kennis gemaakt met een murmeltier (zie foto).
We zagen ze trouwens niet vanaf de Murmeltierweg, aan de zuidkant van hun leefgebied
(op de heenweg) maar op de terugweg van de Mitterfeldalm (route 430) toen we
boven hun gebied langs gingen.
Vanuit het Arthurhaus zijn we later nog een eindje doorgelopen op zoek naar
een andere schat en die vonden we gelukkig heel snel.
Daarna warme chocolademelk en Apfelstrüdel in het Athurhaus. Liep het allemaal
dus toch nog goed af.
Het
laatste stukje volgden we daarbij nog een stukje van de koperroute, de route
waarlangs vroeger de koperts vanuit de mijn naar Mühlbach werd vervoerd(de
"Mitterberger Ertsweg", foto's onder). Op zich is dat erg leuk en
er zijn veel informatieborden over langs de route maar wij hebben er dus maar
weinig van mee gekregen, omdat we de route maar een kort stukje hebben gedaan.
De andere wandeling ging westwaarts langs de bergen(route 436,401A, de Königsweg
naar Dienten). We vertrokken gewoon vanaf het appartement naar de berghelling
ertegenover bij de Windrauchegg (foto boven).
Nog over een bijna droge rivierbedding en een bergrug, even bijkomen in een
berghut (één van de "Vier Hütte") en dan via
het oost/zuidoosten(route 87) terug naar het appartement.
De tweede wandeling,
over de Königsweg naar het westen