het Topkapi Paleis

De derde dag is een zondag. Eerst doen we ons weer te goed aan het fantastische ontbijt en het fantastische uitzicht. Dan snel naar het Topkapi paleis (gebouwd van 1459-65, 1o minuten lopen). Zodat we daar rond 9 uur zijn.
Er staan geen rijen als we een kaartje kopen, we lopen eenmaal binnen direct door naar de harem waarvoor we een apart kaartje kopen. Het advies van Turkey Travel Planner is weer goud waard: er zijn zo vroeg nog heel weinig mensen in de harem. Het is rustig en de vogels fluiten, je zou zo 400 jaar terug in de tijd kunnen zijn.

De harem is het leukste gedeelte van het Topkapi paleis. Hier woonden vroeger de vrouwen en bijvrouwen (concubines) van de Sultan en zijn zonen. Er is een grote kamer met een troon voor de Sultan als een soort huiskamer/feestzaal.
Verder heeft de moeder van de Sultan haar eigen gedeelte met eigen badkamer.
In de harem komen geen andere mannen dan de Sultan en zijn zonen, de zwarte eunuchen die de vrouwen bewaken en bedienen en zo nu en dan een klokkenmaker.

Linksboven en rechts foto's van de "Gepaarde Paviljoens", kamers voor de kroonprins in de harem.
Onder een foto van Roos van het uitzicht vanuit de harem.
Rechtsonder de verblijven van de favoriete bijvrouwen van de Sultan.

De 'Topkapidolk' in 1741 gemaakt door de edelsmeden van de Sultan als geschenk voor de Sjah van Perzië, bezet met smaragden uit Egypte en andere edelstenen.

We lopen langs de Aya Sophia naar de Blauwe Moskee. Onderweg drinken we nog een glas granaatappelsap (foto rechtsboven). We kijken ook bij het kunstnijverheidscentrum (foto boven), dat bestaat uit allerlei werkplaatsen (poppenmakers, miniaturisten enz.) rond een binnentuin, maar omdat het zondag is is het meeste gesloten.
We komen ook langs het bekende Yesil Ev (Groene huis), een mooi gerestaureerd huis dat nu een hotel is, tegenover de baden van Roxelana (nu een tapijtwinkel).

Foto's boven: het besnijdenispaviljoen van binnen en van buiten.
Foto's links en onder: het Bagdadpaviljoen, gebouwd ter ere van de inname van Bagdad (1639) en het uitzicht dat de Sultan daar had op de Bosporus en de Zee van Marmara.

Toen we alles hadden gezien wat toegankelijk was (de miniaturen en klokken helaas niet)gingen we wat eten vlak buiten de uitgang, op de hoek met Sogukcesme Sokagi (straat van de koude (=soguk) fontein (=cesme).
We hadden uitzicht op de Fontein van Ahmet III, uit de Tulpenperiode (roccocco-achtige periode met veel krullen etc., begin 18e eeuw)

Behalve de harem is er nog veel meer te zien. Heel veel kostbare schatten zoals de dolk linksboven of de aigrette (tulbandversiering, linksonder) in de Schatkamer (hier is het wel schuifelen in de rij langs de vitrines) en heilige voorwerpen zoals zwaarden van Mohammed en zijn getrouwen in de Paviljoen van de Heilige Mantel.

We hadden de Blauwe Moskee de eerste dag al uit de verte gezien (foto links), vandaag gaan we er in. Het is één van de beroemdste moskeeën ter wereld, gebouwd tussen 1609 en 1616, met zes minaretten.
De toeristeningang is aan de rechterkant. Er is een lange rij want eerst moet iedereen zijn schoenen uitdoen en in een plastic zak stoppen en (vrouwen) het hoofd(haar) bedekken.