Na een tijdje blijkt dat de boot met de linkerkant langs de oever gaat (foto onder langs het Dolmabahcepaleis) maar wij blijven vastberaden zitten in de veronderstelling dat wij dan terug aan de goede kant zitten.

Bij de tweede brug en het Europese Fort keren we om en nu gaan we langs de andere oever. Uiteindelijk krijgen we het door: we zitten weer (nog steeds) aan de verkeerde kant! Dom!
Tip: als je bij een TurYol boot aan de verkeerde kant zit, wissel dan meteen, je blijft nl anders aan de verkeerde kant!

We waren van plan maandag een lange boottocht te maken en langs de kust weer terug te gaan (zie TTP). Maar het oorspronkelijke schema is helemaal in de war, daarom besluiten we nu een korte (paar uur)boottocht met TurYol te maken (legt onderweg niet aan), dan zijn we in ieder geval de Bosporus op geweest.

Bij de kade van Eminönü is het gezellig druk: de bewoners van Istanbul maken ook graag een boottochtje op zondag. Het is dan ook een heel gedrang om op de boot te komen.
We gaan aan de rechterkant zitten in de verwachting dat hij met de rechterkant (stuurboord) langs de oever gaat.

Na de Blauwe Moskee gaan we eerst de wijk ten oosten ervan in, naar Backpackers Travel, om de transfer terug naar Sabiha Gökcen Vliegveld te regelen en een excursie naar wat verderaf gelegen bezienswaardigheden zoals het Yedikule fort en de Chorakerk (zie dag4). (weer op advies van TurkeyTravelPlanner)
Daarna gaan we terug door het park, theedrinken bij Lale Puddingshop, in de jaren '60 en '70 verzamelpunt voor overland reizigers naar Afghanistan. Het is wel leuk maar er is helemaal geen hippiesfeer, alleen wat oude zwartwit foto's aan de muur die laten zien hoe het vroeger was.

Het licht werd wel steeds mooier. Foto rechts nog eens het Beylerbeyipaleis, nu van dichtbij.
Foto rechtsonder: Kiz Kulesi, de Leandertoren (Leander wilde de Hellespont overzwemmen om bij zijn geliefde Hero te zijn maar verdronk, waarop Hero zich van de toren stortte)
Ook: het toevluchtsoord van een prinses die hier wilde ontkomen aan de voorspelling dat ze aan een slangebeet zou sterven (de slang was in een mand vijgen gekropen en beet haar toch)
Foto onder, de monding van de Gouden Hoorn bij terugkomst.

Terug op de kade van Eminönü. Foto links: de vissers op de Galatabrug, foto daaronder: overal staan karretjes waar je ingelegde groente of warme maïs en kastanjes kunt krijgen.

Nico koopt op de kade nog een mooie houten scheerkwast. Nuttig en leuk souvenir!

We lopen langs de Nieuwe Moskee(Yeni Camii,nieuw dwz uit 1663)en de kruidenbazaar (Misir Carsisi, zie volgende dag) naar Hoca Pasja om daar te gaan eten.
De mooie foto van het plein bij de moskee en de kruidenmarkt (links) is gemaakt door Roos.
Daaronder de schoenpoetsers bij de kruidenbazaar.

Foto's boven en rechts, ergens onderweg tussen de kruidenbazaar en Sirkeci

In Nederland hebben we koffieshops maar in Istanbul zijn puddingshops (muhallebicisi).
's Middags waren we al in Lale Puddingshop geweest, maar daar hadden we alleen wat gebak gegeten.
's Avonds gingen we na het eten (Iskender Kebab)bij Kasap Osman (Osman de Slager, aangeraden door TTP, het eten was wel lekker maar de bediening nogal onvriendelijk)naar een echte puddingshop er vlak bij ( Orhaniye Caddesi of Hoca Pasja Sokagi, de pudding staat in de etalage dus je ziet het zo) en lekker dus (zie foto)(en ook nog erg aardige mensen)

Het visitekaartje van Kasap Osman was wel mooi met op de achterkant(klik erop) een spreuk van Atatürk: "Wij hebben niets nodig, alleen werklust! "