Vanwege de Oosterse sfeer heeft Istanbul me altijd al getrokken maar het
was er nog nooit van gekomen er heen te gaan. Te dichtbij voor een verre reis,
te ver voor een goedkope vakantie dichtbij. Door het lezen van het boek "Ik
heet Karmozijn" ("My name is red")van Orhan Pamuk (en later
nog meer boeken, ook bv Elif Shafak, zie boeken en
links) herleefde de belangstelling. Het leek een ideaal doel om in de
meivakantie te bezoeken met de kinderen (toen net 12 en 14).
Istanbul is het Oosten dichtbij: veel te zien en te doen (ook voor de kids),
een betoverende stad met prachtige, eeuwenoude gebouwen, helemaal uit duizend-en-één-nacht
en toch maar een paar uur vliegen. Niet te ver, niet te dichtbij.
We hadden ook wel wat negatieve dingen over de stad gehoord. Zo zou het
erg rommelig, druk en chaotisch zijn. Dit was vooral de ervaring van mensen
die er vrij lang geleden (vaak op Interrail) waren geweest. Wij zijn natuurlijk
maar in een klein deel geweest, maar we vonden het redelijk schoon (minstens
zo schoon als Europese hoofdsteden als Parijs of Athene) en de sfeer was ontspannen.
De kapotte trottoirs en nietsontziende automobilisten waar we in de reisgidsen
voor waren gewaarschuwd zijn we ook niet tegengekomen. We hebben er heel veel
gelopen en dat was goed te doen. Alleen bij de ondergrondse doorgangen zoals
bij Eminönu was het, met name op zondag, wel vrij druk.
Verder waren de mensen echt heel aardig en behulpzaam. Van opdringerige verkopers
hebben we geen last gehad. Alleen bij de restaurantjes doen ze wel erg hun
best om klanten binnen te halen. Dit was eigenlijk het enige wat de kinderen
vervelend vonden.
Misschien droeg de reistijd bij aan de prettige sfeer. We waren er begin mei en het was prachtig weer: zonnig maar niet bloedheet (zoals zomers) en dus gelukkig ook niet te koud (wat we hoorden van kennissen die een paar jaar eerder in mei waren geweest). Met dit soort weer is het overal leuker.
Istanbul is trouwens echt erg leuk voor kinderen: het Topkapipaleis, de Grote
Bazar, de Blauwe Moskee, de Basilica Cisterne, de Galatatoren, de Bosporustocht,
winkelen in Istiklal Caddesi, het Yedikulefort zijn allemaal dingen die ook
voor kinderen interessant zijn om te zien of doen. Istanbul is sowieso een
erg afwisselende stad voor toeristen.
Eva (12) had zich vantevoren wel zorgen gemaakt om (a) aardbevingen en (b)
neerstorten van het vliegtuig (van Turkish Airlines). Op beide maak je natuurlijk
in Istanbul meer kans dan thuis, maar die kans is ontzettend klein.
We kennen ook mensen wiens Istanbulvakantie was verziekt door maagklachten
ten gevolge van het eten. Misschien hadden we gewoon geluk, we hebben altijd
heerlijk gegeten en zouden alleen al voor het eten graag teruggaan.
Kortom: Wij hebben echt een fantastische vakantie gehad in Istanbul. De stad
was voor ons een leuke en toegankelijke mengelimg van Oost en West. Een aantrekkelijke
manier om het Oosten te leren kennen.
Gelukkig hebben we nog heel veel niet gezien (zoals de yali's , de hele boottocht
moet eigenlijk over,inclusief SadberkHanim museum en beklimming van het Europees
fort, meer kruidenbazaar en erom heen, de joodse musea, dervishen, parken
met paviljoens zoals Yildiz, de Beyazitmoskee, Nisantasi, enz)..... ...dus
we hopen nog eens terug te komen!